Спакон вякоў звычайнага чалавека ў жыцці сустракала шмат выпрабаванняў. Сярод паўсядзённага клопату ніхто не ведае, калі зноў прыйдзе час лiха. І тады быццам заходзіць неба за хмары, абрываюцца вясельныя песні, змаўкае дзіцячы смех. Смутак і жах ходзяць па вуліцах, заглядваюць у вокны людзей, якія пакутуюць. Вецер свішча абапал пакінутых хат, не чуваць суседскіх жартаў і сяброўскага рогату. Смерць заўсёды была побач, нагадваючы кожнаму, што ніхто не вечны. І людзі яскрава адлюстроўвалі гэтае станаўленне да пераходу чалавека ў іншы свет у фальклоры.
Але ня гледзячы на ўсе перашкоды, людзі заўсёды знаходзілі ў сабе імкненне да жыцця, пераадольвалі ўсе няўзгоды... І вёска зноў адраджалася. І кожны раз людзі сустракалі новае лета, працавалі ў полі, гадавалі жывёлу, расцілі дзяцей, святкавалі святы, жартавалі над суседзямі і сваякамі і жыццё працягвалася зноў.
Запрашаем Вас апынуцца ў атмасферы “змрочных” часоў старажытнай беларускай вёскі і адрадзіцца зноў праз песні, жарты, смех і невялічкае анімаванае прадстаўленне!
25 жніўня 2024 года з 15.00 да 16.00 Адышоў час веснавых пасеваў і апрацоўкі зямлі....
З самага свайго адкрыцця экспазіцыя Музея народнай архітэктуры і побыту служыць пляцоўкай для...
У гэту суботу 13 ліпеня 2024 года па тэхнічным прычынам сектар «Паазер’е» будзе зачынены для на...
02 і 03.06.2018г. Паглыбленне ў гісторыю заходнееўрапейскага і беларускага Сярэднявечча!