Збор ураджаю селянін, негледзячы на цяжкую працу і недахоп часу, суправаджаў шэрагам абрадава-магічных дзеянняў. Дажынкі адзначалі звычайна пасля заканчэння жніва і апошні дзень суправаджаўся дажыначнымі абрадамі, у аснове якіх ляжаць рытуалы, якія правадзіліся каля апошніх жытнёвых каласоў, якія ў народзе называлі “барада”. Гэтыя каласкі ўпрыгожваюць кветкамі, стужкамі, пад іх кладуць хлеб, соль. Абавязковым атрыбутам свята быў яшчэ апошні сноп і дажыначны вянок, якія дарылі гаспадару. Асноўны сэнс абрадаў заключыўся ў тым, каб сродкамі сабранага ўражаю забяспечыць ужо будучы ўраджай, здароўе, дабрабыт і працяг роду, падзякаваь продкам за дапамогу ў вырошчванні і зборы ўраджаю.
На дажынках было шмат песен, танцаў, музыкі, каб адзначыць свята ўраджаю ўрачыста, весела, бадзёра і ўсёх грамадой!
Беларускі дзяржаўны музей народнай архітэктуры і побыту віншуе ўсіх з Новым годам і...
09.09.2017г. Музей ня змог абмінуць 950-гадовы юбілей гораду Мінску і запрашае вас наведаць...
18 мая а 15.00, адкрыццё выставы “Падняпроўскае шапавальства”,якая працягвае азнаямленне...
8 студзеня 2023 года